Ağlamak
AğlamakUnutmak kadar kolaydır inanSevin ağlayabiliyorsanSevin ağlayorsanGül ağlayabiliyorum diyeGül ağlayorum ağlayorum diyeSana bir şey yapamamAğlayamıyorsanÖzdemir Asaf
AğlamakUnutmak kadar kolaydır inanSevin ağlayabiliyorsanSevin ağlayorsanGül ağlayabiliyorum diyeGül ağlayorum ağlayorum diyeSana bir şey yapamamAğlayamıyorsanÖzdemir Asaf
Bir AdamKorku dağlarının yürekçisi,Ölüm denizlerinin kürekçisi;Öyle suskun oturuyor şişesinin basında,İçtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi, Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.Dinledikçe susması, düşündükçe susması…Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.Özdemir Asaf
AnsızınBen sensiz olanlara seni aratıyorum,Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkçaKendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum. Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça…Sen evreninde sana seni aratacağım.Özdemir Asaf
MESAJ Ölebilirim bu genç yaşımda,En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda,Sevgilim,Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.Özdemir Asaf
DüşüngüHepsinin gelmesini bekleme;Bir kişi gelmeyecek. Sen alışmayasın diye,Korkmayasın diye,Düşünesin diye.. Kendine yetmen için..Herkesin kendinden kaçacağı yerlerdeSen kaçmayasın diye. Gelenler gitmeyecekmiş gibi..Doğumlarda ölümlerdeDuyasın diye. Bildiğini bildirmek içinBilmeme’yi öğrenmelisin.Tam kalasın diye. Hepsinin gelmesini bekleme,Sen var olasın diye.Bir kişi gelmeyecek,Sen, bir olasın diye.Özdemir Asaf
KelebekSon isteğin nedir?Sorusu,Çok, çok kolaydır,ilk isteğin nedir?Sorusundan. Çünkü,O soruyuKimse kimseye soramadı,Korkusundan.Özdemir Asaf
Bir BirSeni bende, beni sende arayorlar,Beni senden, seni benden tanıyorlar,Bir birim gibiyiz tümünün gözünde,Yarım’larımızı bütün sanıyorlar.Özdemir Asaf
BEN DEĞİLDİM Bir aksam-üstü pencerenden bakıyordunAğır ağır, yollara inen karanlığa.Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..O geçen ben değildim. Bir gece, yatağında uyuyordun..Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,Ve karanlıklar içindeydi odan…Seni gören ben değildim. Ben çok uzaktaydım o zaman,Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya.Artık beni düşünmeye başladığındanBıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..Bunu
DUVARA ASTIĞI Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş,Sersem.Ben seni beklerken ölmem ki..Beklersem.Özdemir Asaf